Gro­chów­ka… któż nie zna? Bar­dzo smacz­na, pożyw­na, mię­sna zupa gro­cho­wa, któ­ra wcho­dzi górą, wycho­dzi — jak aero­zol — dołem, kil­ka godzin póź­niej. O żoł­nier­skiej gro­chów­ce krą­żą legen­dy, że sta­no­wi­ła tajem­ną broń, a jeden z jej pro­duk­tów prze­mia­ny mate­rii słu­żył jako gaz bojo­wy tudzież do oświe­tla­nia ulic i goto­wa­nia innych — rów­nie nie­skrom­nych — posił­ków. Podob­no morzy­ła też strzy­gi i roz­ga­nia­ła nie­bo­żę­ta, acz­kol­wiek nie ma tego…